ประสบการณ์ Ph.D. Student ตอน 2

การเรียนปริญญาเอกนี่ทำให้ผมเรียนรู้อะไรได้หลายอย่างแต่ที่สำคัญที่สุดคือ "เราได้เรียนรู้และรู้จักตัวเราเองมากขึ้น" เพราะการเรียนปริญญาเอกนี่ต่างกันมากกับการเรียนที่ผ่านมาของผม ที่เรียนไปเพื่อความเข้าใจและก็เพื่อสอบเป็นหลัก แต่การเรียนป.เอกนี่มันต้องใช้การบริหารเวลาที่ดีเอามากๆในการจัดระเบียบตัวเอง

หลักๆก็คือการแข่งกับตัวเอง ไม่ได้แข่งกับใครที่ไหน..การที่เราคิดได้แบบนี้มันกลับทำให้เรามองห็นหลายๆอย่างเปลี่ยนไปและผ่านเรื่องราวต่างๆมาได้ ป.เอกนี่มีทุกรูปแบบคร้าบ บ่อยครั้งที่เพื่อนที่เรียนหรือรุ่นก่อนๆมีการขู่ไว้ก่อนว่าอ.คนนี้ดีไม่ดี ต้องทำอะไรบ้าง หนักแค่ไหน ลำบากยังไง...หุหุ เค้าไม่รู้หรอกว่าเรามันประเภท ถ้าตั้งใจทำอะไรแล้ว ต้องทำให้ได้ ประเภทเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนว่า ถ้ามีใครทำได้ มันต้องเป็นเรา..โห ego สุดๆแต่คิดแบบนี้มันก็ทำให้เราผ่านมาได้หลายครั้งละขณะที่หลายคนถอดใจไป

ปกติผมไม่ค่อยได้สนิทกับอาจารย์ที่ไหน จะมีก็แต่ครูคนแรกของผมสมัยป1. ซึ่งเราไปมาหาสู่กันทุกปีไม่เคยขาดยกเว้นปีไหนที่ไม่อยู่และต่อมาก็ไม่ได้สนิทกับอาจารย์ที่ไหนอีก จะมีก็ Prof ผมนี่ละ เจอกันที่ไฟแลบ คุยกันตั้งแต่สากะเบือยันเรือรบ ประมาณว่าคุยถูกคอประมาณนั้น เป็นฝรั่งที่เข้าใจคนไทยมากกว่าคนไทยเข้าใจกันเอาซะอีก..ego ส่วนตัวอีกละ..555

มีครั้งนึงผมบอก Prof. ผมว่านับวันยิ่งผ่านไปในระดับ Ph.D รู้สึกว่าเรายิ่งเรียนแล้วยิ่งรู้ตัวว่าเราไม่รู้อะไรเลย ..ประมาณว่า เรายิ่งเรียน ยิ่งโง่ เพราะเหมือนเรามีประสบการณ์ด้านต่างๆมาและ เราคิดว่าเรารู้เรื่องนั้นๆดีแล้ว แต่พอมาอ่านมากๆเข้าเรียนรู้มากๆเข้า กลับกลายเป็นว่า เรารู้น้อยมากๆๆๆเลย อืม..ถึงได้รู้ว่า ความรู้นี่มีมากมายมหาศาลเลย เรยนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด และก็มนุษย์เราต้องเรียนรู้อยู่ตลอด

อย่างน้อยถึงตอนนี้ก็ภูมิใจและยอมรับว่าโดยส่วยตัวเรา "ยิ่งเรียนยิ่งโง่จริง" แต่ก็พร้อมที่จะเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา

อ่าน ประสบการณ์ Ph.D. Student ตอน 1 ได้ คลิกตรงนี้ครับ

Kumpol: Feb 3, 2012