หายไปจาก topic นานเกี่ยวกับการทำปริญญาเอก ครั้งนี้ตอนที่ 4 อยากจะให้ข้อคิดเรื่องอุปสรรคระหว่างการทำปริญญาเอกที่จะต้องเจอ ก่อนที่ผมจะเริ่มทำปริญญาเอกนั้น ผมได้พอรู้มาว่ามีอะไรบ้างที่เราจะต้องเจอ ก็จากคำบอกเล่า คนรอบข้างบ้าง จากการสังเกตุส่วนตัวบ้าง
มาวันนี้ผ่านมาเกินครึ่งทางแล้วสำหรับการเดินทางสู่จุดหมายการได้ปริญญาสูงสุด สำหรับผมปลายทางไม่สำคัญเท่าระหว่างทางที่เดิน เนื่องจากว่าไม่มีอะไรการันตีความสำเร็จได้แม้จะได้ปริญญาเอกก็ตาม สิ่งสำคัญคือได้เรียนรู้อะไรบ้างระหว่างทางที่เก็บเกี่ยวความรู้และประสบการณ์
หลายคนมีปัญหาว่าการเรียน หรือหาข้อมูลไม่คืบหน้าระหว่างการทำ Literature review ซึ่งผมคิดว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะบทนี้ใช้เวลามากที่สุดแล้วและต้องใช้หัวใจที่เข้มแข็งมากพอสมควรกว่าจะผ่านได้ เนื่องจากการที่ต้องหาข้อมูล คิดวิเคราะห์เอง บ่อยครั้งอ่านตั้งเยอะใช้เวลามาก แต่ได้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องนิดเดียว หรือไม่ได้เลย
แน่นอนที่สุดผมก็ต้องเจอเหตุการณ์แบบนั้นมา เมื่อไรก็ตามที่ผมเจอปัญหา หรือแม้กระทั่งคิดอะไรออกผมจะไม่คิดไปเอง แต่จะเอาทั้งหมดที่มีไปให้อาจารณ์ผมดู ประมาณว่าคิดในใจ "ยังไงก็ต้องร่วมด้วยช่วยกันละ ระหว่าง Prof. กับผม" ซึ่งนี่อาจจะต่างกันกับอีกหลายๆคนที่เมื่อเวลาผ่านไปไม่มีความคืบหน้าหรือติดขัด แต่พยายามแก้ไขด้วยตัวเองเป็นหลัก รอจนกระทั่งพร้อมหรือมีอะไรไปให้อาจารย์ดู รอ..รอ แล้วก็รอ..เมื่อถึงเวลานั้น ผมเห็นว่าคนเหล่านั้น ได้ติดกับดักตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว ไฟในการเรียนความทะเยอทะยาน ก็ค่อยๆมอดลงไปเรื่อยๆ
ไม่แปลกครับที่จะรู้สึกแบบนั้น แต่ขอให้รู้เท่าทันตัวเราเองว่า "เรากำลังทำอะไรอยู่ สถานการณ์นี้จะพาเราให้มุ่งหน้าไปทางไหน คืบหน้าหรือถอยหลัง"…สิ่งสำคัญที่ได้เรียนรู้ไม่ได้มาจากการที่เราสำเร็จแล้วเดินถึงปลายทาง แต่มันเป็นช่วงเวลาระหว่างการเดิน ที่เราได้เห็นเรื่องราวมากมายที่น่าสนใจ แน่นอนว่าประสบการณ์ที่ได้ มันปรับใช้ได้กับทุกเรื่อง เพราะเกิดจากกระบวนการคิดอย่างมีระบบ
ถ้ามีคนถามผมว่าอะไรที่สำคัญที่สุดระหว่างการทำปริญญาเอก ผมบอกได้เลยว่ามันคือ จิตใจที่เข้มแข็งและวิธีคิดที่ถูกต้อง
Kumpol: 04/May/2012
No comments:
Post a Comment